Σύνδρομο του μπιμπερό

Τι είναι το σύνδρομο του μπιμπερό;

Ως σύνδρομο του μπιμπερό (γνωστό και ως πολυτερηδονισμός νεογιλών δοντιών ή πρώιμη παιδική τερηδόνα) ορίζεται η ανάπτυξη πολλαπλής τερηδόνας στα νεογιλά δόντια. Επί της ουσίας, η τερηδόνα που εμφανίζεται πρόκειται για το αποτέλεσμα του παρατεταμένου και ανεξέλεγκτου πιπιλίσματος ενός μπιμπερό με υγρό που περιέχει ζάχαρη (γάλα, χυμοί, ζαχαρώδη ποτά / αναψυκτικά), ακόμα και στον ύπνο του παιδιού. Κυρίως πλήττονται οι άνω κοπτήρες αλλά είναι εξαιρετικά πιθανό να προσβληθούν κάλλιστα και τα υπόλοιπα δόντια του παιδιού. Αυτό συμβαίνει διότι στο στόμιο του μπιμπερό εμποδίζει το σάλιο να κινηθεί εντός της στοματικής κοιλότητας και άρα να ξεπλύνει τα ζαχαρώδη υγρά.

Σύνδρομο του μπιμπερό: Συμπτώματα

Μεταξύ της συμπτωματολογίας, έχουν παρατηρηθεί και συγκαταλέγονται τα κόκκινα ούλα, το εν γένει ερεθισμένο στόμα και δόντια που παρουσιάζουν ανωμαλίες στην όψη. Επιπλέον, μπορεί να παρατηρηθούν λευκές κηλίδες στα δόντια που θα μπορούσαν να υποδηλώνουν πρόωρη βλάβη του σμάλτου ή μια ανοιχτόχρωμη ή πιο σκούρα καφέ κηλίδα στο δόντι. Το παιδί μπορεί επίσης να παραπονιέται για ευαίσθητα δόντια ή πόνο στο στόμα του. Ωστόσο, σε πολλές περιπτώσεις, τα χαλασμένα δόντια δεν προκαλούν κανένα σύμπτωμα από νωρίς, επομένως θα πρέπει να ελέγχονται από έμπειρο οδοντίατρό ο οποίος μπορεί να εντοπίσει εγκαίρως την τερηδόνα.

Πώς μπορεί να αποτραπεί το σύνδρομο του μπιμπερό;

Σύμφωνα με τελευταίες ιατρικές μελέτες, αυτές οι φθορές της πρώιμης παιδικής ηλικίας μπορούν να προληφθούν πλήρως, κάνοντας μερικά απλά πράγματα ώστε να διασφαλιστεί ότι τα δόντια του παιδιού παραμένουν καθαρά, υγιή και δυνατά.

• Εάν το παιδί χρειάζεται ένα μπουκάλι για να αποκοιμηθεί ή εάν χρησιμοποιεί ένα μπουκάλι ως πιπίλα κατά τη διάρκεια της ημέρας, είναι προτιμότερο να περιέχει νερό και όχι γάλα, χυμό ή οποιοδήποτε άλλο ρόφημα.
• Εάν το παιδί αποκοιμηθεί την ώρα του θηλασμού, καλό θα είναι να αφαιρεθεί το μπιμπερό μόλις παρατηρηθεί ότι δεν πιπιλάει πλέον.
• Κρίσιμο θεωρείται και το βούρτσισμα των δοντιών. Συνιστάται οι γονείς να βουρτσίζουν τα δόντια του παιδιού από πολύ μικρή ηλικία. Μάλιστα συνιστούν και τη χρήση οδοντικού νήματος μόλις εμφανιστούν δόντια που ακουμπάνε μεταξύ τους.
• Συνίσταται η άφθονη κατανάλωση νερού μετά τη από κάθε ζαχαρώδες υγρό και να μην ενθαρρύνεται το παιδί να παίρνει το μπιμπερό στο κρεββάτι του.
• Μόλις το παιδί κλείσει τους έξι μήνες, προτείνεται οι γονείς να το ενθαρρύνουν να πίνει από ένα ποτήρι και όχι από το μπιμπερό. Τα παιδιά θα πρέπει να έχουν διακόψει τη χρήση του μπιμπερό μέχρι να γίνουν περίπου ενός έτους.
• Είναι πολύ σημαντικό να εξετάσει το παιδί παιδοδοντίατρος, μόλις εμφανιστούν τα πρώτα δόντια και πριν συμπληρώσει το παιδί το πρώτο έτος. Ο οδοντίατρος είναι σε θέση να προειδοποιήσει για τυχόν προβλήματα με τα δόντια και τα ούλα του παιδιού και ασφαλώς να προτείνει την κατάλληλη λύση και θεραπεία.

Η σημασία των νεογιλών δοντιών έγκειται στο γεγονός θα βοηθήσουν το παιδί να μασάει και να μιλάει για τα επόμενα χρόνια και θα «ετοιμάσουν το έδαφος» στη γνάθο για να μεγαλώνουν ίσια τα μόνιμα δόντια του. Η φροντίδα τους από τη στιγμή που αρχίζουν να εμφανίζονται μπορεί να αποτρέψει την οποιαδήποτε περιττή ενόχληση που προκαλείται από το σύνδρομο του μπιμπερό και έτερα οδοντικά προβλήματα πρώιμης παιδικής ηλικίας.

H δρ. Δελακά είναι Χειρουργός Οδοντίατρος και Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής Αθηνών. Εξειδικεύεται στη χειρουργική στόματος και εμφυτευματολογία, για τα οποία μάλιστα έχει κάνει διαλέξεις και κλινικά σεμινάρια. Διακρίνεται για τη συμμετοχή της σε συνέδρια και σεμινάρια τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Είναι ιδρυτικό μέλος και Ταμίας της Επιστημονικής Εταιρείας Χειρουργικής Στόματος.